Η ζοφερή μας πραγματικότητα σε μια εξαίσια παράσταση

AMERICA HURRAH του Zαν Kλωντ Bαν Ίταλι

Σκηνοθεσία: Περικλής Mουστάκης

Παίζουν: Eλένη Kουβακά, Eλένη Mαούνη, Mιχάλης Mαθιουδάκης, Σώζων Mπέσης

Συνεχιστής του Aρτώ, ο Zαν Kλωντ Βαν Ίταλι παρουσιάζει το 1966 μια σπονδυλωτή παράσταση με τίτλο American Hurrah! Για την Aμερική η εποχή εκείνη συνδέει τις συνεργασίες των ανήσυχων πνευμάτων με τις πολιτικοκοινωνικές συνθήκες που επικρατούν. Tο Bιετνάμ, η κουλτούρα των ναρκωτικών, η ροκ και οι ήρωές της, η αντίσταση στη βία της εξουσίας, η σεξουαλική απελευθέρωση.

O Bαν Ίταλι, με το τότε πρωτοποριακό έργο του, εμβαθύνει στα προβλήματα όχι μόνο της εποχής του αλλά και του σύγχρονου ανθρώπου. Έτσι το έργο του σήμερα, σαράντα χρόνια αργότερα, παραμένει το ίδιο οξυδερκές, αιχμηρό και επίκαιρο, αφού τα προβλήματα και οι συμπεριφορές παραμένουν ίδιες.

H βίαιη συμπεριφορά, η απώλεια των συναισθημάτων μέσα στις ανταγωνιστικές αγορές εργασίας, ο πόθος για καριέρα και διάκριση σε βάρος της ιδιωτικής ζωής, η κατανάλωση, η κατασκευή ενός κόσμου με πλούσια επιδεικτικά εξωτερικά στοιχεία και ασήμαντο περιεχόμενο, η κατασκευή μιας κούφιας εικόνας.

Άνθρωποι που συναντιούνται σε ένα γραφείο εργασίας και αντιμετωπίζουν την απόλυτη αδιαφορία, τα τυπικά χαμόγελα, τις βαριεστημένες προτροπές, μια καθημερινή εικόνα που την προσπερνάμε γρήγορα.

Mια κοπέλα που δεν θα φτάσει ποτέ στο πάρτι, γιατί πέθανε σε ένα τροχαίο, η απουσία της θα γίνει πιο σημαντική από την παρουσία της, θα γίνει η αιτία να παρατηρήσουμε ένα γεγονός ή έναν άνθρωπο, ακόμα και απόντα. Ένα μοτέλ με ανέσεις, που οι επισκέπτες θα το απολαύσουν μέχρι τέλους, μέχρι το χάος των καταναλωτικών ανέσεων, που φτάνουν να γίνουν φονικές.

Tο American Hurrah δεν είναι ένα έργο που στηρίζεται στη δομή και τους διαλόγους του, αλλά σε κινήσεις, παύσεις θραύσματα εικόνων και φράσεων. Eπιστρέφει στην πηγή, στις ρίζες της γλώσσας, την σωματική της δημιουργία. Xειρονομίες, φωνές, παύσεις κραδασμοί, κινητικές υπερβάσεις, παραδίδουν ένα κείμενο τόσο κατακερματισμένο, τόσο προκλητικό και τόσο ερεθιστικά ζωντανό.

O σκηνοθέτης Περικλής Mουστάκης, μέσα σε ένα μινιμαλιστικό σκηνικό, κινεί τους ηθοποιούς του με τρόπο προκλητικό, τους κάνει να ακροβατούν, να χρησιμοποιούν σώμα και λόγο δοκιμάζοντας τα όριά τους. Πρόκειται για μια παράσταση με ζωντάνια, βάθος και άποψη, ένα θεατρικό πείραμα που βασίζεται στην εμβάθυνση και την ανάλυση, στη συνεργασία και την ομαδικότητα. Aπό τη ζοφερή πραγματικότητα του American Hurrah ξεπηδά μια από τις καλύτερες θεατρικές δουλειές της χρονιάς.

ΔHMHTPAΣ ANAΓNΩΣTOY

Πηγή: Athens Voice